Ինչ նշանակություն ունեն անունները մեր կյանքում, և պե՞տք է երեխաներին կոչել մահացած հարազատների անուններով: Ինչպե՞ս են դրանք անդրադառնում մարդու կյանքի վրա, հարցերի մասին araratnews.am-ի հետ զրույցում խոսեց հոգեբան Կարինե Նալչաջյանը:
«Անունները մեր կյանքում շատ մեծ նշանակություն ունեն: Առաջին բանը, որ արվում է երեխայի ծնունդից հետո, նրան անուն տալն է, օրենքի տեսակետից էլ՝ յուրաքանչյուր երեխա անուն ունենալու իրավունք ունի: Մարդիկ կան, որ դժգոհ են իրենց անուններից, չեն սիրում դրանք, կամ հակառակը: Ես որպես հոգեբան առնչվել եմ մի շարք դեպքերի, երբ մարդն իր անունից գոհ չլինելու պատճառով, անձնային յուրահատուկ խնդիրներ, թերարժեքություն է ունեցել»,-նշեց հոգեբանը և հավելեց, որ անվան հանգամանքը մեր կյանքում լուրջ դեր է խաղում:
Հոգեբանն անդրադառնալով այն փաստին, որ Հայաստանում հիմնականում երեխաներին անվանակոչում են տատիկ- պապիկների պատվին՝ մեր զրուցակիցը նշեց.«Կար ժամանակ, որ ավելի շատ ընդունված էր երեխաներին կոչել արդեն մահացած տատիկ-պապիկների անուններով, բայց քիչ-քիչ մեր կյանք մտավ այն ավանդույթը, որ կարելի է երեխաներին կոչել նրանց անուններով դեռ կենդանության օրոք:
Մահացած մարդու անունը կարելի է դնել, բայց այստեղ հոգեբանական խնդիր կա: Երեխային տալով մահացած հարազատի անունը, մենք նրան չպետք է ընդունենք, որպես մահացածի ներկայություն կամ շարունակություն: Արդեն մահացած մարդու անունով երեխային կոչելը դառնում է վտանգավոր, երբ վիշտը փարատելու համար, մտածում են, որ այդ նոր ծնունդով ետ եկավ այն մարդը, ում կորցրել էին»:
Մեր այն դիտարկմանը՝ ապրիլյան պատերազմում զոհված զինվորները հիմնականում կրում էին մեր մահացած հերոսների անունները, հնարավոր է, որ անունը կրելով, նրանց պատմությունն են ժառանգել՝ տիկին Նալչաջյանը պատասխանեց.«Ռազմաճակատում մահացած մեր հերոս տղաները բացի տոկուն և համարձակ լինելուց, նաև գաղափար կրող տղաներ են եղել: Այն ընտանիքներում, որտեղ իրենց զավակներին կոչում են հերոսների անուններով, այդտեղ ազգային գաղափար կա և այդ ընտանիքներում մեծացած տղաները հենց այդպես էլ պետք է լինեն»:
Հարցի վերաբերյալ՝ թե անունները որևէ կերպ անդրադառնո՞ւմ են մարդու ճակատագրի վրա, զրուցեցինք նաև պայծառատես Անի Գրիգորյանի հետ.«Ես նման բաների չեմ հավատում: Հիմա եթե մարդը մահացել, գնացել է, ո՞նց կարելի է այդ մարդու անունը չդնել, չհիշատակել: Շատ անգամ աղջիկների անունները դնում են Եվա, որն անիծված կնոջ անուն է և հետո ասում են՝ դրանից դժբախտ եղավ, բայց կան Եվաներ, որ երջանիկ են: Կամ ասում են՝ անունը դրեցին Կամելիա, կամելիազարդ տիկնոջ նման անբարոյական եղավ, է, մի արա անբարոյականություն, որ այդպիսին չլինես»,-նշեց պայծառատեսը և հավելեց, որ ըստ իրեն՝ յուրաքանչյուր մարդու բախտն ու ճակատագիրը Աստծո, հետո՝ իր ձեռքերում է:
