Մակաբույծներն ուրիշ օրգանիզմների՝ այսպես կոչված տերերի հաշվին սնվող և դրանց վնասող օրգանիզմներ են: Նրանք սովորաբար ախտահարում, թուլացնում ու հյուծում են տիրոջ օրգանիզմը, իսկ եթե տերը չի հիվանդանում, դառնում է մակաբուծակիր ու դրանց տարածման աղբյուր: (Հայկական Հանրագիտարան)
Ըստ ուսումնասիրությունների, բոլոր հիվանդությունների 80%-ը մարդու օրգանիզմի վրա մակաբույծների ազդեցության հետևանքով են առաջանում:
Մակաբույծները վերին շնչուղիների շատ հիվանդությունների` թոքախտ, բրոնխիտ, թոքամզի բորբոքում, պատճառ կարող են դառնալ: Աթերոսկլերոզը հաճախ տրիխոմոնադներով անոթների պատերի ախտահարման հետևանքով է առաջանում:
Շաքարախտը կարող է խոշոր եղջրավոր անասուններից մարդուն փոխանցվող տրեմատոդ մակաբույծով պայմանավորված լինել: Մաշկային խնդիրները`պզուկները, ակնեն, պապիլոմաները, սնկերը, կրունկների ճաքերը, էկզեմաները նույնպես կարող են մակաբույծների գործունեության հետևանքով առաջանալ: Փսորիազն առաջանում է օրգանիզմում կրեմնիումի անբավարարությունից, քանի որ այն մեծ բավականությամբ խժռում են մակաբույծները: Հոդերի ու ջլերի հիվանդություններ, ալերգիա, սակավարյունություն, սրանք ևս հետևանք են մակաբույծների կենսագործունեության, որոնք առաջին հայացքից կարծես թե կապ չունեն այդ հիվանդությունների հետ: Փորկապություն. հաճախ մակաբույծները խոչընդոտում են սննդի առաջխաղացմանն աղիքներում. գրգռում են աղիքային ռեցեպտորները, ինչը հանգեցնում է աղեստամոքսային տրակտի շարժունակության խանգարման: Եվ հակառակը. փորլուծը, որ հաճախ ոչ թե անորակ սննդի հետևանքով է առաջանում, այլ ճիճուների գործունեության: Թութք. տվյալ հիվանդության պատճառ կարող են լինել նաև ուղիղ աղիքի լորձաթաղանթի տակ բազմացող մակաբույծները:
Կան մակաբույծներ էլ (նեմատոդ, տրեմատոդ, ցեստոդ ու պարզագույն միկրոօրգանիզմներ), որոնք մարդու օրգանիզմում ուռուցքի, դերմատիտների, պապիլոմաների, մաշկի վրա խոցերի նման ախտանշաններ են առաջացնում:
Այնքան տարբեր են օրգանիզմում բնադրված մակաբույծների կենսագործունեության հետևանքները: Որոշ դեպքերում օրգանիզմի իմունային համակարգի ռեակցիան մակաբույծների գործունեության հանդեպ կարող է լրացուցիչ ցավ պատճառել մարդուն, ինչն ուղեկցվում է մկանների ու հոդերի բորբոքմամբ: Հաճախ այս ախտանշանները հանգեցնում են սխալ ախտորոշման, ու մարդուն սկսում են բուժել արթրիտի կամ էլ արթրոզի դեմ, մինչդեռ պատճառը բոլորովին այլ բան է լինում: Մակաբույծների կենսագործունեությունն օրգանիզմի իմունային համակարգը միշտ ակտիվ վիճակում է պահում, ինչից այն թուլանում է ու այլևս զգոն չէ օտարածին ներթափանցման նկատմամբ: Հետևանքը լինում է իմունիտետի թուլացումը. մարդը հիվանդանում է տարբեր վիրուսային հիվանդություններով ու շուտ վարակվում:
Հաճախ մակաբույծները կարող են այնպիսի խանգարման պատճառ դառնալ, ինչպես ասենք իմպոտենցիան է. ուրոգենիտալ տրիխոմոնադի սնունդը կազմված է սպերմատոզոիդներից:
Քրոնիկ հոգնածություն, որի դրսևորումներից են թուլությունը, ցրվածությունը, հիշողության խանգարումը, ուշադրության կենտրոնացման բացակայությունը:
Երևի թե չկա մի հիվանդություն, որում մակաբույծները մասնակցություն չունենան:
Բուժումը սկսելուց առաջ, նախ պետք է լաբորատոր հետազոտություն կատարվի, որոշելու մակաբույծի տեսակը: Ամենակարևորը, պետք է հիշել. մակաբույծների դեմ պայքարում կրկնավարակից խուսափելու համար հիգիենան առաջանային է: Դժվարությամբ բուժվելուց հետո շատ հեշտ ու արագ կեղտոտ ձեռքերը կրկին աներես “բնակչին” նոր հնարավորություն կընձեռեն:
