Երբ վերջին անգամ Հայաստանում էի մոտս եղած դոլլարը որոշեցի մանրել Նազարյան Ներսիկին պատկանող “Մոսկվիչկա” խանութում: Աշխատակիցը չտվեց ինձ տարադրամի փոխանակում անելու մասին կտրոնը: Իմ հարցին , թե ինչու չեք տալիս այդ կտրոնը, աշխատակիցը անկեղծ զարմանքով պատասխանեց:
Սփյուռքահայ ես, քանի հատ ա պետք, ասա տպեմ տամ: Անկեղծ ասած չշարունակեցի, քանզի փոքր ինչ վատ զգացի ինձ: Տպավորություն էր , որ եթե Հայաստանցի լինեի կիմանայի , որ Ներսիկ Նազարյանի փոխանակման կետում անդորագիր ուզելը երկրից վատատեղյակ լինելու նշան է, օտար ես, եթե կարծում ես , որ օրենքը բոլորի համար է:
Այսօր, երբ պատմեցի սրա մասին Մոսկվայում բնակվող ընկերոջս իմացա նաև , որ Ներսիկ Նազարյանը Մոսկվայի մերձակայքում` Կալուգայի կողմերը , մի քանի մեծահարուստների հետ համատեղ շքեղ առևտրաին կենտրոն է կառուցում : Ու չեմ կարծում , որ նա փայ է մտնում նման գործերի մեջ պապու թողած միլիոններով: Դա իմ նման ամաչկոտ սփյուռքահայերի, լուռ մնացող Երեւանցիների ու մարզերի անտարբեր բնակիչների փողերն են…
Սփյուռքահայ ես, քանի հատ ա պետք, ասա տպեմ տամ: Անկեղծ ասած չշարունակեցի, քանզի փոքր ինչ վատ զգացի ինձ: Տպավորություն էր , որ եթե Հայաստանցի լինեի կիմանայի , որ Ներսիկ Նազարյանի փոխանակման կետում անդորագիր ուզելը երկրից վատատեղյակ լինելու նշան է, օտար ես, եթե կարծում ես , որ օրենքը բոլորի համար է:
Այսօր, երբ պատմեցի սրա մասին Մոսկվայում բնակվող ընկերոջս իմացա նաև , որ Ներսիկ Նազարյանը Մոսկվայի մերձակայքում` Կալուգայի կողմերը , մի քանի մեծահարուստների հետ համատեղ շքեղ առևտրաին կենտրոն է կառուցում : Ու չեմ կարծում , որ նա փայ է մտնում նման գործերի մեջ պապու թողած միլիոններով: Դա իմ նման ամաչկոտ սփյուռքահայերի, լուռ մնացող Երեւանցիների ու մարզերի անտարբեր բնակիչների փողերն են…