Համընդգրկուն գիտելիքները, պրոֆեսիոնալիզմն ու գիտության մոլուցքը Ջոն Նաջարյանին հնարավորություն տվեցին բացահայտել բժշկության մի ամբողջ ոլորտ: Չորս տասնամյակի ընթացքում նա կատարել է օրգանների փոխպատվաստման անթիվ վիրահատություններ: Միաժամանակ, նա գրեթե միայնակ զարգացրեց օրգանների փոխպատվաստման պրակտիկան և դա հասցրեց այսօր սովորական ընթացակարգ համարվող աստիճանին:
Նաջարյանը ծնվել է 1927 թվականին Կալիֆոռնիայում, հայկական ընտանիքում, որը ծագումով Խարբերդից էր (Արևմտյան Հայաստան): 1952 թվականին նա ավարտում է Սան Ֆրանցիսկոյի համալսարանը և սկսում կարիերան բժշկության ասպարեզում:
Ընդունելով երիկամների փոխպատվաստման հնարավորությունները՝ նա պրակտիկա է անցնում Փիթսբուրգի համալսարանում և Սքրիփսի գիտահետազոտական ինստիտուտում (Կալիֆոռնիա) ՝ դառնալով Կալիֆոռնիայում կլինիկական փոխպատվաստման հիմնադիրը:
1967-ին հայ բժիշկն աշխատանքի է անցնում Մինեսոտայի համալսարանում, որտեղ ղեկավարում է վիրաբուժական բաժանմունքը: Հատկապես այդ համալսարանի հիվանդանոցում է նա իրականացրել իր ամենահայտնի վիրահատությունները՝ կյանք տալով հարյուրավոր հիվանդների:
1977-ին Նաջարյանն ընտրվում է Ամերիկայի փոխպատվաստող վիրաբույժների ընկերության (American Society of Transplant Surgeons) նախագահ: Նրա գործունեությունը, որպես կազմակերպության ղեկավար, ուղղված էր օրգանների փոխպատվաստման հատուկ ծրագրերի ստեղծմանը:
Արդեն 1980-ականներին ամերիկահայ բժիշկն իրականացնում է ամենադժվար վիրահատություններից մեկը` երիկամ է փոխպատվաստում մի քանի ամսական երեխային:
Նաջարյանը Մինեսոտայի համալսարանի բժշկական դպրոցի վիրաբուժության ամբիոնի վարիչն էր մինչև 1993 թ. կենսաթոշակի անցնելը:
