«City of smile/Ժպիտների քաղաք» հիմնադրամի գործունեության, քաղցկեղով հիվանդ երեխաների բուժման գործընթացի հարթ կազմակերպման, արտերկիր այցերի, երկրի ներսում ծավալող գործունեության ու խաղաղասիրական ակցիաների, ինչպես նաև քննադատություն ու գովեստ պարունակող արձագանքների մասին «Արմենպրես»-ը զրուցել է ՀՀ վարչապետի տիկին, «City of smile/Ժպիտների քաղաք» հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ Աննա Հակոբյանի հետ:
-Տիկին Հակոբյան, տարին մոտենում է ավարտին, ասացեք խնդրեմ, ինչպիսի՞ն էր այն «Իմ քայլը» և «City of smile/Ժպիտների քաղաք» բարեգործական հիմնադրամների համար: Ի՞նչ արդյունքներ կառանձնացնեք:
-Տարին շատ հագեցած էր, իրականացրել ենք բազմաթիվ միջոցառումներ մի շարք ուղղություններով: «Իմ քայլը» հիմնադրամում տարվա կտրվածքով եղել է 3 մլն 425 հազար դոլարի շրջանառություն: Ստեղծման օրվանից մինչև այսօր հիմնադրամն ունեցել է 5 մլն դոլարի շրջանառություն: Դա համարում եմ մեծ արդյունք բոլորովին նոր ստեղծված հիմնադրամի համար: Կարևոր ձեռքբերումներից կարող եմ առանձնացնել կրթաթոշակի ծրագիրը: Այս տարի մենք մեծ աշխատանք տարանք վերհանելու այն մասնագիտությունները, որոնք մեր երկրի համար կարևոր են, աշխատաշուկայում պահանջարկ ունեն: Քննարկումներ ունեցանք գործատուների հետ, սահմանեցինք մեր չափանիշները և բավական աշխատանք տանելուց հետո, ի վերջո, 54 անհատի տրամադրեցինք կրթաթոշակ արտասահմանյան լավագույն բուհերում սովորելու համար:
Իրականացված ծրագրերից կառանձնացնեմ «Իմ քայլը» հիմնադրամի ջանքերով «Սիլք Նոութ» փառատոնի անցկացումը, որը հյուրընկալեց համաշխարհային ճանաչում ունեցող երաժիշտների՝ «Գրեմմի» մրցանակի դափնեկիր և «Բրիտս» մրցանակի առաջադրված աշխարհահռչակ «Jamiroquai» խմբին, հայտնի կիթառահար Ալ Դի Մեոլային, «Parov Stelar» բենդին: Այն մեծ իրադարձություն էր Երևանում, բավական շատ դրական արձագանք եղավ, բազմաթիվ շնորհակալական խոսքեր հնչեցին: Մենք սա կարևորում ենք մշակութային, զբոսաշրջության զարգացման տեսանկյունից:
Կազմակերպվեց նաեւ «Ուրվական» փառատոնը, և կրկին դրական արձագանքներ եղան: Այն բավական հաջող անցավ, նոր շունչ բերեց քաղաքին: Փառատոնն ուղղված էր էլեկտրոնային երաժշտության սիրահարներին, երիտասարդներին, որոնք կրկին շատ շնորհակալ էին, որ նման միջոցառում անցկացվեց: Մենք պատրաստվում ենք այս փառատոնները դարձնել ամենամյա: Դրանցից բացի, տարվա ընթացքում բազմաթիվ մշակութային միջոցառումներ ենք ֆինանսավորել, տարին իսկապես հագեցած է եղել: Շարունակել ենք աղքատության հաղթահարման ծրագիրը, և պետք է նշեմ, որ շահառու ընտանիքների թիվն ավելացել է: Շարունակվել է Հայրենիքի պաշտպանի վերականգնողական կենտրոնին տրված ֆինանսավորումը:
«City of smile/Ժպիտների քաղաք» հիմնադրամի գործունեությամբ տարվա ընթացքում 260 երեխայի և երիտասարդի բուժման ամբողջական ծախսերը հոգացել ենք, և դա թիվ մեկ ձեռքբերումն է մեզ համար: Աջակցության շղթան ամբողջական է՝ բուժում, դեղորայք, հոգեբանական ծառայություն, օրը 4 անգամյա սնունդ, բժիշկների վերապատրաստում: Ակտիվ ենք եղել երեխաների համար միջոցառումների կազմակերպման տեսանկյունից: Դրանք ուրախացնում են, ինտեգրում են, հասարակության մեջ այդ երեխաների նկատմամբ վերաբերմունքն են փոխում: Հասել ենք նրան, որ շատերն իրենք են դիմում մեզ, որ որևէ ձևով երեխաներին ոգևորող նախաձեռնությամբ հանդես գան: Այս առաքելության մեջ մենակ չենք:
Ունենք ձեռքբերում բժիշկների վերապատրաստման, միջազգային կապերի ընդլայնման առումով: Հիմնադրամի նախաձեռնությամբ իրականացվում է Հայաստանում մանկական ուռուցքաբանության ուղեցույցների մշակման ու ներդրման ծրագիր, որի շրջանակներում ստեղծվել են մասնագիտական աշխատանքային խմբեր՝ ներգրավվել են նաև արտասահմանյան հայտնի փորձագետներ: Ծրագրի արդյունքում կունենանք ուղեցույցներ, որոնք կներառեն համապարփակ ինֆորմացիա՝ ախտորոշումից մինչև բուժում և հետագա հսկողություն, կիրառելի ինչպես բուժանձնակազմի բոլոր օղակների, այնպես էլ ընտանիքի անդամների համար։
Բոլորովին վերջերս նաև մեր հիմնադրամի ֆինանսական աջակցությամբ Սուրբ Աստվածամայր հիվանդանոցում քաղցկեղ ունեցող երեխաներին տեղադրվում են երկարատև կրման կենտրոնական երակային մուտքի սարք՝ քիմիաթերապիա ստանալու համար։ Սա բուժման ավելի ժամանակակից մոտեցում է, որը թույլ է տալիս չվնասել երեխաների ծայրամասային երակները և ուղղակի անընդհատ չծակել նրանց դեղորայք ներարկելու համար։ Մեկ խոսքով, ընդհանուր առմամբ, գոհ եմ երկու հիմնադրամների աշխատանքներից:
-Դուք հաճախ ճանապարհորդում եք, ծանոթանում եք այլ երկրներում քաղցկեղով հիվանդ երեխաների բուժման գործընթացին, փորձին: Ըստ ձեզ՝ ի՞նչն է պակասում մեր երկրում, ի՞նչ եք ձգտում կամ պլանավորում մեզ մոտ ավելացնել:
-Մենք աշխատում ենք բացերը լրացնելու ուղղությամբ: Խնդիրները բազմաթիվ են՝ սկսած վերաբերմունքից, ավարտած ֆինանսական, տեխնիկական, շենքային խնդիրներով: Օրինակ, մենք չունենք հյուրատներ, որ այդ երեխաների ընտանիքներին կարողանանք տեղավորել: Ես ուր այցելել եմ, մանկական քաղցկեղով հիվանդ երեխաների համար նախատեսված բժշկական հաստատություններն ունեցել են հյուրատներ: Դա պարտադիր օղակ է: Երեխաները երկրի տարբեր հատվածներից են գալիս, ընտանիքների համար պետք է մնալու տեղ լինի: Այն ուղղված է այդ ընտանիքի ամբողջականությունը պահելուն, տնային պայմաններ ստեղծելուն: Մեր հիվանդանոցը շատ լավ վիճակում է, սակայն միևնույն է հիվանդանոցային պայմաններ են, հետևաբար՝ ձգտում ենք ունենալ հյուրատուն, որպեսզի երեխաների ծնողները, ընտանիքը տեղավորվի: Նախատեսում ենք մյուս տարի սկսել հյուրատան նախագծային աշխատանքները, որից հետո արդեն կկարողանանք նախաձեռնել դրամահավաքներ հստակ այդ ծրագրի համար, քանի որ այն լինելու է բավական թանկ և մեծ նախագիծ: Դրանից բացի, շուտով կսկսենք մանկական քաղցկեղի պալիատիվ բաժանմունքի վերանորոգման աշխատանքները։ Կարծես բոլոր նախապատրաստական փուլերը ավարտվել են, և այժմ արդեն շինարարի հետ պայմանագրային փուլում ենք: Այսինքն՝ աշխատում ենք բոլոր անհրաժեշտ ուղղություններով՝ և՛ բժիշկների վերապատրաստում, և՛ պայմանների բարելավում, և՛ ինտեգրում: Ես շատ եմ կարևորում հետագա փուլում կանխարգելման ծրագրերի իրականացումը: Դեռ չենք կարողանում մտնել այդ դաշտ, որովհետև այս փուլում անելիքները շատ են: Մենք հույս ունենք, որ պետության հետ մեր ջանքերը միավորելով, կկարողանանք ավելի լավ արդյունքի հասնել:
-Մենք ունենք քաղցկեղով հիվանդ երեխաների բուժման բազմաթիվ հաջողված դեպքեր, սակայն քիչ չեն նաև այն դեպքերը, երբ նման խնդրի առաջ կանգնած ընտանիքները ձգտում են երեխային դուրս տանել երկրից: Ըստ ձեզ՝ այդ անվստահությունը մեր բժշկության հանդեպ որտեղի՞ց է գալիս և ի՞նչ անելիքներ կան:
Շարունակությունը՝ սկզբնաղբյուր կայքում։