Այսօր՝ հոկտեմբերի 15-ին, խոշոր հրդեհ է տեղի ունեցել Կոտայքի մարզում: Գիշերը ժամը 01:30-ի սահմաններում ՀՀ արտակարգ իրավիճակների նախարարության Փրկարար ծառայության «9-11» օպերատիվ կառավարման կենտրոն ահազանգ է ստացվել, որ Զորավան գյուղի անասնաֆերմաներից մեկում հրդեհ է բռնկվել:
Այս մասին դեպքի վայրից հայտնում է ֆոտոլրագրող Գագիկ Շամշյանը:
Հրշեջները մի քանի ժամ գյուղացիների հետ համատեղ պայքարել են կրակի տարածման դեմ, ինչը նրանց հաջողվել է, սակայն ներսում եղած մոտ 120 տոննա չոր ծղոտն ու մոտ 10 տոննա արդեն պատրաստի բրիկետներն ամբողջովին վերածվել են մոխրի:
Հրդեհի հետևանքով մասամբ վնասվել են նաև արտասահմանյան արտադրության սարքավորումները, որոնցով իրականացվում էր արտադրությունը:
Ֆոտոլրագրողի հետ զրույցում նշված արտադրությունը հիմնադրած, Երևանի բնակիչ՝ 46-ամյա Սուրեն Դավթյանն ասում էր.
«Գործընկերոջս հետ հիմնել ենք արտադրամաս ու արտադրում ենք էկոլոգիապես մաքուր վառելիքային բրիկետներ: Փոքր, միջին ձեռնարկությունների զարգացման ունիվերսալ վարկային կազմակեպությունից գումար ենք վերցրել և նշված անասնաֆերմայում ստեղծել բրիկետների արտադրւթյուն: Ձեռք է բերվել մեծ քանակությամբ ծղոտ: Հումքը բացառապես միայն ծղոտից է: Գործընկերոջս հետ նաև արտադրամասում տեղադրել ենք հատուկ սարքավորումներ, որոք արտասահմանյան արտադրության են»:
Ս. Դավթյանը հայտնել է նաև, որ ահազանգից կարճ ժամանակ անց հրշեջները օպերատիվորեն ժամանել են և սկսել են նախ պայքարել կրակի տարածման դեմ, ապա գյուղացիների հետ համատեղ ողջ գիշեր ու մինչև հիմա փորձում են մարել կրակը: Մի քանի գյուղացիներ ֆոտոլրագրողի հետ զրույցում ասում էին.
«Ուզում ենք հավատալ, որ Կոտայքի մարզպետարանը՝ մարզետ Ռոմանոս Պետրոսյանի գլխավորությամբ, և վարկային կազմակերպությունը կընդառաջեն ու գոնե 2-3 տարով կսառեցնեն վարկային պարտավորությունները, մինչև արտադրամասը վերականգնվի, իսկ դրա համար անզեն աչքով էլ երևում է, որ մոտ 25-30 հազար դոլար գումար պետք է նորից ներդրվի: Մենք նույնիսկ գիտեինք, որ արտադրամասն ստեղծողները պլանավորել էին հետագայում՝ 1-2 ամիս հետո, մի քանի աշխատատեղեր էլ ավելացնել, իսկ դա մեր փոքր գյուղի համար քիչ օգնություն չէր: Հիմա գյուղացին իր քթի տակ աշխատանք կունենար, համ էլ էստեղ–էնտեղ չէր ընկնի: Իր ծղոտը, որ վաճառում էր հենց իր դռան դեմից, նորից շահող դուրս կգար գյուղացին: Էլ չենք ասում, որ հարմար գնով էժան վառելիք էինք ձեռք բերում: Նույնիսկ շատ դեպքերում հատուկ տրանսպորտ չէինք օգտագործում՝ ծախս անելով, իսկ երբեմն էլ Սուրենից, մեր լեզվով ասած, նիսիայով էինք վերցնում: Նա հասկանում էր գյուղացու վիճակը, մտնում էր մեր դրության մեջ ու հիմա խնդրում ենք Կոտայքի մարզպետին ու վարկային կազմակերպությանը, որ իրենք էլ մտնեն Սուրենի դրության մեջ ու գոնե էդ հարցով աջակցեն: Իսկ եթե բարի կամք դրսևորեն ու աջակցեն, հավատացած ենք, որ չեն փոշմանի, նորից արտադրամասը ոտքի կհանեն»:
Հրդեհի պատճառը դեռևս հայտնի չէ:
