Լիմֆոմա է կոչվում այն հիվանդությունը, որի դեպքում ախտահարվում է լիմֆատիկ համակարգը: Հենց այդ համակարգն է պատասխանատու ավիշի շրջանառության ու մաքրման, ինչպես նաև` լիմֆոցիտների տեղաշարժի համար: Լիմֆատիկ համակարգի դերը օրգանիզմը զանազան ինֆեկցիաներից պաշտպանելն է:
Հիվանդության առաջացումը
Լիմֆոմայի դեպքում ավշային մեկ կամ մի քանի հանգույցներում ուռուցք է գոյանում: Դեռևս հստակ պարզված չէ, թե որն է լիմֆոմայի առաջացման պատճառը, սակայն գիտականորեն հիմնավորված ապացույցներ կան, որ որոշ գործոններ մեծացնում են հիվանդանալու ռիսկը: Առաջին հերթին դա թույլ իմունիտետն է ու քրոնիկ բորբոքային հիվանդությունները: Լիմֆոման վարակիչ չէ:
Ախտանշանները
Լիմֆոման բնութագրվում է պարանոցին ու փորի վրա, անութներում ու աճուկային շրջանում ավշային հանգույցների մեծացմամբ:
Հիվանդությունը կարող է ուղեկցվել մաշկի վրա կարմիր բծերով, փորի շրջանում ցավով, սրտխառնուքով, հազով ու շնչահեղձությամբ:
Մի շարք ախտանշաններ կան , որ հատուկ են այս հիվանդությանը:
-գիշերային առատ քրտնարտադրություն
-արագ ու անպատճառ քաշի կորուստ
— բարձր ջերմություն, հաճախ` գիշերվա ժամերին
-մաշկի վրա ցանի ու քորի առաջացում
— շուտ հոգնելը:
Ախտորոշումը
Լիմֆատիկ հանգույցների նույնիսկ թեթևակի մեծացման դեպքում հարկ է դիմել մասնագետի ու հետազոտվել:
Բուժումը
Բուժումն էապես կախված է լիմֆոմայի տեսակից ու հիվանդության բարդությունից: Լիմֆոմայի որոշ տեսակների դեպքում հատուկ բուժում չի պահանջվում, սակայն հարկ է, որ հիվանդը բժշկի հսկողության տակ լինի ու ժամանակ առ ժամանակ ստուգվի: Սակայն, եթե ավշային հանգույցների մեծացումից բացի նաև ջերմություն է լինում ու զգալի թուլություն, ապա պետք է անհապաղ դիմել մասնագետի: Եթե լիմֆոման տեղային բնույթ ունի, ապա կիրառվում է ռադիոթերապիա, այսինքն` ախտահարված ավշահանգույցների ճառագայթային բուժում, իսկ խորացված դեպքում` նշանակվում է քիմիաթերապիա:
