Էկել եք ստեղ, թատրոն եք խաղում, որ ի՞նչ անե՞ք
Քիչ առաջ հեռուստաընկերություններից մեկով աչքովս ընկավ հետեւյալ կադրը. Սերժ Սարգսյանը այցելում է Տարածքային կառավարման նախարարություն եւ շրջայց կատարում դեպի «ամենակարեւոր բաժին»` տեղական ինքնակառավարման վարչություն, որտեղ էլ նստում է ՀՀԿ կրծքանշանով քաղծառայողի դիմաց ու հարցնում` «ո՞րն է ճիշտ. խոշորացնել համայնքնե՞րը, թե՞ չխոշորացնել»: Արդեն պատկառելի տարիքով ու սպիտակահեր տղամարդը վախվորած ասում է մոտավորապես հետեւյալը. «դեհ, արդյունավետության տեսանկյունից խոշորացումն է ճիշտ, բայց այդ դեպքում էլ տեղական ինքնակառավարումն է հեռանում ժողովրդից: Երկու տարբերակներն էլ քննարկելու կարիք ունեն»: Մի խոսքով` հարցին հստակ պատասխանի բացակայություն, իսկ եթե կուզեք, անուղղակի ասում էր. «դեհ, շեֆ, ոնց կասեք, այնպես էլ ճիշտ կլինի»: Սակայն այս սրտաճմլիկ տեսարանը մի կողմ:
Ամիսներ առաջ, ինչպես կհիշեք պաշտոնական լրահոսից, Հայաստան էր ժամանել Վերակառուցման եւ զարգացման եվրոպական բանկի /ՎԶԵԲ/ նախագահը, ով նաեւ հանդիպեց Սերժ Սարգսյանի հետ: Ոչինչ չասող պաշտոնական մամլո հաղորդագրությունը, որը բացի հանդիպման փաստի հաստատագրումց ու մեկ էլ նրանից, որ Հայաստան Եվրոպայից մարդ է եկել, այլ տեղեկատվություն չտվեց: Ուստի մի կողմ թողնենք այն: ՎԶԵԲ-ին մոտ կանգնած հավաստի աղբյուրները /առանց հեգնանքի/ հայտնում են, որ այցի հիմնական նպատակը պարզելն էր, թե արդյոք իր «վերընտրությունից» հետո Սերժ Սարգսյանը պատրաստ է կատարելու այդ կառույցի առջեւ ստանձնած պարտավորությունները, այդ թվում` համայնքների խոշորացման պարտավորությունը: Ինչպես փոխանցեցին Եվրոպայի իմ աղբյուրները, դրանով պայմանավորված կլնի ՎԶԵԲ-ի քաղաքականության իրականացումը Հայաստանում: Կրկնում եմ` Հայաստանն արդեն ստանձնել է համայնքների խոշորացման պարտավորություն եւ այն պետք է կատարի: Ու այդ որոշումը Հայաստանում չի կայացվել:
Ուղղակի նողկալի է, երբ նման տեղեկատվության տիրապետողս հեռուստաէկրանից նայում եմ մի տխուր թատրոն, թե ինչպես է երկրի նախագահը, ով ամենաքաջատեղյակն է իր ստանձնած պարտավորությունից ու այն կատարելու անխուսափելիությունից, փորձում է շարքային ՀՀԿ-ական քաղծառայողից /այն էլ վախվորած/ կարծիք հարցնել «խոշորացո՞ւմ, թե՞ չխոշորոցում» երկընտրանքի վերաբերյալ, այն դեպքում, երբ այդպիսի երկընտրանք գոյություն չունի: Իրականում գոյություն ունի մեկ որոշում` խոշորացնել, եւ այն նաեւ պարտավորություն է միջազգային կառույցի առջեւ, որը, կասկած չունենաք, կատարվելու է անկախ նրանից, թե դրա դիմաց ինչ բարձր գին կվճարեն խոշորացվող համայնքներն ու նրանց բնակիչները, տեղական ինքնակառավարման գաղափարն ու համակարգը ընդհանրապես:
Ուստի, ուզում ես երկրորդել հենց Սերժ Սարգսյանի ոճով. էկել եք ստեղ, թատրոն եք խաղում, որ ի՞նչ անե՞ք»
Ստյոպա Սաֆարյանի ֆեյսբուքյան էջից
