Սարո Սարոյանը Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցի իր էջում գրում է.
«Հայաստանը բաժանված է երկու ճամբարի` տականքի ճամբարի եւ ճորտերի ճամբար: Ճորտերի ճամբարում, եթե կան այնպիսիք, որ գտնում են, թե Հայաստանը կործանման չի գնում, իսկ բնակչության միլիոնանոց ավելցուկին էլ չեն մատնել սովամահության կամ բռնագաղթի, ապա իրենք լրիվ ազատ են մնալ ճորտեր կամ ցանկության դեպքում տականքի ձեռքում կամավոր ստրուկների վերածվել: Հիմա ինչ ասելու եմ իրենց չի վերաբերում, իրենց հետ ամեն ինչ պարզ է:
Եթե ինչ-ինչ հանգամանքներում (Աստծո հաջողությամբ, Սասունցի Դավթի ի հայտ գալով, քաղաքացիական պայքարի միջոցով եւ այլն) ճորտերս տականքին զրկենք իշխանությունից, ապա այսօր իսկ երդում տանք մեզ, որ ներում-բեկում իրենց հարցում չի լինելու: Եթե տականքը չպատժվեց դրակոնյան օրենքներով, հանրային ցասմամբ ու ամենաբիրտ միջոցներով, մութ պատերի տակ տեռորով, ցմահ բոլորին հանրությունից մեկուսացնելով, կամ մի այլ կերպ, որը կազատի հանրությանը իր մեջ լիարժեք բուն դրած «տականքի» որդից/վիրուսից, ուրեմն համոզված եղեք, որ մենք որեւէ լուրջ ռազմավարական ու երկարաժամկետ խնդիր լուծած չենք լինի: Մի քանի ամիս/տարի/սերունդ հետո տականքն ավելի մեծ թափով ու լիարժեքորեն է կործանելու Հայաստանն ու հայությանը: Պետք է գիտակցել, որ եթե երբեւէ տականքի հարցերը նախորդ մեր սերունդները նման կերպ լուծած լինեին, այս օրին հասած չէինք լինի: Հիմա մեզ է բաժին ընկել այդ հազարամյա խնդիրը: Կամ լուծելու ենք, կամ` ենթարկվելու կործանման, ուծացման ու վերացման: Այս ընդհանրական ու իր տրամաբանության մեջ բոլոր իրավիճակների համար ասված խոսքից գամ ի մասնավորի խոսեմ այս օրերին գլուխ բարձրացրած մի «վիրուսի» մասին: Եթե կան «անմեղսունակներ», որ կարծում են երբեւէ հնարավոր է «տարբերել» չարյաց փոքրագույնը, ուրեմն իրենք ի ծնե ճորտեր են ու այս երկրի ավիրման գործի գլխավոր շարժիչը: Չարյաց յուրաքանչյուր «փոքրագույն», հաղթելով «մեծագույնին», միշտ էլ դառնում է նոր կրկնապատիկ չարիք: Առերեւույթ ընդամենը տեղի է ունենում տեղերի փոփոխություն: Հնարավոր չէ չարյաց փոքրագույնն ընտրելով գալ բարության: Ընդհակառակը մեծանում է չարիքի խորությունը` չարիքը հասնում է ավելի բարձր աստիճանի` հանձին ձեռք բերված նոր փորձի ու կիրառված նորարական տեխնոլոգիաների ու գիտելիքի: Ուրեմն Ռոբի էլ, Սերժի էլ, դոդլֆիկլիսկանեմեցմիշիկսաշիկախրանիկտուզիկմտաոռականմանկլավիկ-ների տիրոջ մերը: Բոլորին պատի տակ կամ ցմահ, եթե բարի ենք ուզում խաղալ: «Ճորտերից» նրանք ովքեր գան իշխանության ու վերջիններիս տիրոջ մեր չանեն, ուրեմն իրանց էլ տիրոջ մերը: Ուրեմն վայ մեզ ու մեր սերունդներին»:
