«Ժառանգություն» կուսակցության առաջնորդ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը երեկ հրավիրած մամուլի ասուլիսում հայտարարել է, թե Ազատության հրապարակի հարթակն առայժմ միացյալ չէ, եւ եռյակը չունի ամբողջական օրակարգ: Հիշեցնենք, որ նույնաբովանդակ հայտարարություն Հովհաննիսյանն արել էր դեռ հոկտեմբերի 10-ի հանրահավաքի հաջորդ օրը, եւ հիմա` ավելի քան մեկ ամիս անց, միասնական օրակարգի բացակայության մասին Րաֆֆու այս երկրորդ հայտարարությունն արդեն թագավորի մերկ լինելու փաստի վերջնական արձանագրումն է: Ընդ որում, «մերկ թագավորի» դերում ոչ միայն եռյակն է` միասնական մարտավարության եւ միասնական նպատակի բացակայությամբ, այլեւ հենց ինքը` Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, ով ի սկզբանե դժգոհելով եռյակի մյուս երկու ուժերի` ՀԱԿ-ի եւ ԲՀԿ-ի գործելաոճից՝ այդուամենայնիվ այսքան ժամանակ շարունակեց իր գործունեությունը եռյակում: Եվ դեռ ավելին` պատրաստվում է մնալ եռյակում, ըստ ամենայնի՝ զուգահեռաբար շարունակելով նաեւ իր պառակտիչ հայտարարությունները:
Իհարկե, Րաֆֆու քաղաքական որոշումների տրամաբանությունը հասկանալը անշնորհակալ գործ է, սակայն այս դեպքում նույնքան անհասկանալի են ՀԱԿ-ի եւ ԲՀԿ-ի շարժառիթները` Րաֆֆու հետ համագործակցության շարունակության հարցում: Այստեղ, թերեւս, ավելի մեծ է ԲՀԿ-ի դերակատարությունը, քանզի Րաֆֆի Հովհաննիսյանին վաղուց եւ շատ լավ ճանաչող Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը հենց այնպես չէ, որ փորձեց խաղի մեջ մտցնել Ստեփան Դեմիրճյանին: Սակայն ԲՀԿ-ն, միանգամայն հասկանալի պատճառներով, առանձնապես չլեգիտիմացրեց ՀԺԿ-ի մուտքը եռյակ: Եվ հիմա, դարձյալ հայտարարելով, թե «քաղաքական ուժերից յուրաքանչյուրի իրավունքն է ինքնուրույն կազմակերպել ցանկացած զանգվածային եւ հրապարակային միջոցառում»` ԲՀԿ-ն, ըստ էության փորձում է այս հարցը վերջնականապես փակել` գործընկերներին հասկացնելով, թե ինքը նրանց կարիքը չունի այնքան, որքան որ նրանք` իր:
Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում