Ազգային ժողովի ՀՅԴ խմբակցության ղեկավար Արմեն Ռուստամյանն պնդում է` 90-ականներին Դաշնակցության անդամների ձերբակալություններից հետո Հայաստանում քաղբանտարկյալներ չեն եղել:
«Կուսակցության չափորոշիչները չէ, որ քաղբանտարկյալներին պետք է որոշեն: Կան ԵԽ-ում ընդունված հինգ չափորոշիչներ, որոնցով պետք է գնահատվի: Պետք է գնահատեն անաչառ, անկողմնակալ մասնագետները և ոչ թե քաղաքական դրդապատճառներով գնահատական տան, եթե այդ չափորոշիչներին համապատասխանի` այդպես կհամարվի: Եվ դրա ընթացակարգն էլ կա` ԵԽ-ն, որ զբաղվում է այդ ամեն ինչով, եթե այդպես լինի` մոնիթորինգի հանձնաժողովը կարձագանքի և համապատասխան մարմինները դրան պատասխան կտան, ոչ թե ով երբ ուզի իր նախասիրություններից ու քաղաքական ենթատեքստերից ելնելով որոշի` ով ինչ բանտարկյալ է»,- ԱԺ ճեպազրույցների ժամին ասաց Արմեն Ռուստամյանը` պատասխանելով հարցին` Վարդգես Գասպարին իրենց կուսակցության համար քաղբանտարկյա՞լ է, թե՞ ոչ:
Լրագրողի հաջորդ հարցին` երբ Դաշնակցության անդամներն էին բանտախցերում, միջազգային կառույցներն ու կազմակերպություններն էին գնահատական տալի՞ս, որ նրանք քաղբանտարկյալ են` Ռուստամյանը պատասխանեց. «Ցավոք այն ժամանակ չկային այն չափորոշիչները, որ հիմա կան: Այն ժամանակ, երբ մենք բանտերում էինք, Հայաստանը ԵԽ անդամ էլ չէր. երևի դա էր սանձազերծել իշխանությանը, որ ինչ ուզեն` անեն: Եթե այսօրվա չափորոշիչները վերցնենք ու այն ժամանակվա փաստերի հետ համադրենք, ապա միանշանա կ քաղբանտարկյալ են, քաղբանտարկյալն էլ ո՞նց է լինում, օրինակ ես բանտարկվում եմ երկու մահապատժի ենթակա հոդվածներով ընդհանուր գումարային 65 տարով, բայց հետո նույն իրենց դատարանը որոշում ու փոխում է պատժամիջոցները` դարձնելով երեք տարի»:
Ռուստամյանի պնդմամբ` ԵԽ հինգ չափորոշիչներին համապատասխան Հայաստանում քաղբանտարկյալներ չեն եղել ու չկան:
Մյուս հարցին` եթե ԵԽ այդ 5 չափորոշիչները այն ժամանակ եւս գործեին, հնարավո՞ր է Դաշնակցության անդմաներն էլ չհամարվեին քաղբանտարկյալ, Արմեն Ռուստամյանն ասաց` անցյալի եւ ապագայի ենթադրություններն այնքան անորոշ են, որ չի կարող հստակ պատասխանել` ինչ կլիներ:
