Այսօր էլ ոտնաթաթի ու եղունգների սնկային հիվանդությունները հազվադեպ չեն: Այնուամենայնիվ, նոր դեղամիջոցների ու նաև հիգիենայի պահպանման շնորհիվ այնքան չեն, որքան նախորդ` 20-րդ դարում:
Այս հիվանդությամբ վարակվելու հավանականությունը մեծ է, եթե նպաստավոր պայմաններ կան ու իմունիտետն է թույլ:
Հիվանդության առաջացմանը նպաստում են`
— միջմատնային ծալքերում մաշկի չորության կամ էլ քրտնելու , ջրային պրոցեդուրաներից հետո լավ չչորացնելու, հարթաթաթության պատճառով առաջացած ճաքերը:
— անոթային հիվանդությունները, վերջույթների ցրտահարությունը, ոտքի վրա երկար կանգնած վիճակը, երակների լայնացումը, ներզատիչ գեղձերի հիվանդությունները, սթրեսները:
Հիվանդությունը կարող է փոխանցվել սերտ շփման հետևանքով: Այդ տեսանկյունից վտանգավոր են բաղնիքը, լողավազանը. մեկ խոսքով` ընդհանուր օգտագործման այն տարածքները, որտեղ սնկերի համար հրաշալի ջերմոցային պայմաններ կան, այն է` ջերմություն ու խոնավություն:
Սնկային հիվանդությունները սովորաբար կրկնվելու հատկություն ունեն, իսկ բուժումը տևական բնույթ է կրում:
Հիվանդությունը սկսվում է կարմրությամբ, մաշկի այտուցվածությամբ, որից հետո ճաքեր են առաջանում, մաշկը թեփոտում է ու քոր գալիս: Եղունգի սնկային հիվանդությունը հնարավոր է նկատել հետևյալ փոփոխություններով.սկզբում այն խամրում է, ապա հաստանում, որը հետագայում է կարող է քայքայման հանգեցնել, քանի որ սունկն աստիճանաբար լուծում է եղունգը: Փոխվում է գույնը, սնկից դրանք սպիտակում, դեղնում շագանակագույն կամ էլ մոխրագույն են դառնում, իսկ երբեմն էլ` կանաչում կամ էլ սևանում են:
Ախտորոշման համար միմիայն հետազոտություն պետք է անցնել, իսկ եթե հաստատվի սնկային հիվանդության առկայությունը, ապա պատրաստ եղեք, զինվեք համբերությամբ, սա այն հիվանդություններից, որ տևական, հետևողական բուժում է պահանջում (2-4 ամիս):
Այսօր գոյություն ունեն ինչպես տեղային բուժման միջոցներ` լաք ու ծեփուկ, այնպես էլ հաբեր:
Ի դեպ, սունկը մաքրություն չի սիրում:
Պետք է ախտահանել այն ամենը, ինչին քսվում ու հպվում են ձեր ոտքերը, եթե ունեք խնդիրներ ու, նույնիսկ, եթե չունեք խնդիրներ: Պետք է ախտահանել լոգարանը, հատակը: Իսկ, որ ամենակարևորն է` կոշիկը, կիսագուլպաները: Առանց ափսոսանքի դեն նետեք հնոտիքն ու գնեք նորը: Սակայն, միայն նորով հարցը չի լուծվում. Ամեն օր պետք է թարմը հագնել կամ էլ լվանալ գուլպաները, հաճախ փոխեք կոշիկներն ու ուշադիր եղեք, որ դրանք չսեղմեն: Սունկը, հայտնի բան է` խոնավություն է սիրում, ուստի պետք է, որ կոշիկներն ու գուլպաները միշտ չոր լինեն:
Ուշադիր եղեք. երբեք համոզված մի եղեք , թե հիվանդությունը վերջնականապես է հաղթահարվել: Եվ, եթե մեկ անգամ արդեն վարակվել եք, ուրեմն պատրաստ եղեք, որ այն կարող է կրկնվել: Բարեբախտաբար, այսօր մի շարք միջոցներ են արտադրվում, որոնք կօգնեն հետևելու նաև ոտնաթաթերի ու եղունգների առողջությանը:
