Այսօր Հայկական ժամանակը գրել է, որ արդեն իսկ Երևանի քաղաքապետարանում ստեղծվել է հանրային տրանսպորտի ուղեվարձի սակագինը քննարկելու հանձնաժողով: Չանդրադառնանք այդ հանձնաժողովի ստեղծման ընթացակարգերին, լիազորություններին, քանի որ այստեղ կա մեկ ավելի հուշագրավ փաստ. ըստ Հայկական Ժամանակի այս հանձնաժողովում ընդգրկված չեն տրանսպորտի վարչության պետ Հենրիկ Նավասարդյանը և «Երևանտրանս» ՓԲԸ տնօրեն Միսակ Համբարձումյանը, որոնք ընդգրկված են եղել նախորդ թանկացման հարցը քննարկող հանձնաժողովում, ինչը հանրային դիմադրության արդյունքում ավարտվեց որոշման կասեցմամբ, և որոնց պաշտոնանկության պահանջով շուրջ երկու ամիս Երևանի քաղաքապետարանի մոտ ընթանում է նստացույց: Հետևաբար, եթե այս տեղեկատվությունը ճիշտ է, ապա հարցեր են առաջանում, թե ինչու վերոնշյալ պաշտոնյաները ընդգրկված չեն այդ հանձնաժողովում: Միթե Տարոն Մարգարյանը հասկացել է, որ կոռումպացված պաշտոնյաները չեն կարող ընդգրկված լինել հանրային շահին անմիջականաորեն առնչվող հարցեր քննարկող հանձնաժողովներում, թե Տարոն Մարգարյանը հասկացել է, որ հանրության հանդեպ քրեական վարք դրսևորած պաշտոնյաները չեն կարող ընդգրկված լինել նման հանձնաժողովներում կամ հասկացել է, որ այս պաշտոնյաները ուղղակի չեն վայելում հանրության վստահությունը: Այս, տրանսպորտի հետ անմիջականորեն կապված պաշտոնյաների չընդգրկվելը այդ հանձնաժողովում ուղղակի այլ բացատրություն չի կարող ունենալ, հետևաբար նորից առաջանում են հարցեր. եթե Տարոն Մարգարյանը հասկացել է այս ամենը, ապա ինչպես է պատահել, որ այս պաշտոնյաները դեռևս աշխատում են քաղաքապետարանում կամ նրա ենթակայության տակ գտնվող ընկերություններում, քանի որ վերևում նշված հանձնաժողովում չընդգրկվելու պատճառներից յուրաքանչյուրի դեպքում այս պաշտոնյաները մեկ օր անգամ ավել չպետք է մնային իրենց աշխատանքին:
Լավ, չմեղադրենք Տարոն Մարգարյանին, երևի իրավիճակը սթափ չի գնահատել…
