Հունվարի 22-ը մեծանուն կոմպոզիտոր Առնո Բաբաջանյանի ծննդյան օրն է։ Նա ծնվել է 1921 թվականին՝ Երևանում։
«Երբ 1924 թվականի հունվարի 21-ին Լենինը կնքեց իր մահկանացուն, Բաբաջանյանի հայրը որոշեց, որ հարևաններ, ընկերներ, ծանոթներ, բան… եթե 21-ին քեֆ անեն, կարող է ասեն, որ այ տեսեք՝ Լենինի մահվան օրը քեֆ են անում, փոխեց ամսի 22-ին։ Բայց ինքը ծնվել է հունվարի 21-ին»,- մի առիթով ասել է ՀՀ ժողովրդական արտիստ, ՀՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ Մարտին Վարդազարյանը։
![](https://i0.wp.com/old.araratnews.am/wp-content/uploads/2020/01/6a0d77a7ffffa2153f0a5a914ced8cf2.jpg?resize=640%2C426)
Երաժշտական բացառիկ տաղանդը նրա մեջ դրսևորվել էր դեռ մանկության տարիներին: Մանկապարտեզի ավարտական խմբում փոքրիկ Առնոյի լսողությունը ստուգել ու լրջորեն երաժշտությանը նվիրվելու խորհուրդ էր տվել անձամբ Արամ Խաչատուրյանը:
Առնո Բաբաջանյանի երաժշտական կրթության ուղին սկսվել է Երևանի պետական կոնսերվատորիային կից երաժշտական դպրոցից, որն ավարտելուց հետո սովորել է կոնսերվատորիայում: 1948 թվականին ուսումը շարունակել է Մոսկվայի կոնսերվատորիայի դաշնամուրի բաժնում:
Ստեղծագործական առաջին լուրջ հաջողությունը՝ «Բարձրացրեք բարեկամության դրոշները» երգով, Պրահայում կայացած երիտասարդական միջազգային փառատոնում էր: Ավելի ուշ նրա երգերն արդեն հայտնի էին խորհրդային ամբողջ տարածքում:
Ստեղծագործում էր տարբեր ոճերում՝ պոպ, ջազ և դասական:
![](https://i1.wp.com/old.araratnews.am/wp-content/uploads/2020/01/701058-1.jpg?resize=600%2C477)
«Ինչ էլ գրեմ, ստացվում է հայեցի»,- խոստովանում էր Առնո Բաբաջանյանը:
«Առաջին սիրո երգը», «Հարսնացուն հյուսիսից», «Երջանկության մեխանիկա». խորհրդային ամենասիրված ֆիլմերից շատերում հնչում են Առնո Բաբաջանյանի երգերը:
![](https://i1.wp.com/old.araratnews.am/wp-content/uploads/2020/01/timthumb-2-2.jpg?resize=640%2C360)
«Նա հսկա էր ոչ միայն էստրադայում, այլև երաժշտության մեջ ընդհանրապես, նաև փայլուն դաշնակահար էր, ամբողջությամբ տրված էր երաժշտությանը»,- ասում է Հանրային ռադիոյի Էստրադային սիմֆոնիկ նվագախմբի գեղարվեստական ղեկավար, կոմպոզիտոր Երվանդ Երզնկյանը:
Ծանր հիվանդությունից հետո Առնո Բաբաջանյանը կյանքից հեռացավ 1983 թվականին՝ շարունակելով միլիոնավոր մարդկանց մեջ ապրել իր երաժշտությամբ և հիշողություններով:
«Առնոն մեծ մարդասեր էր, կատակասեր, ամեն ինչում ձգտում էր առաջնության: Նարդի, շախմատ խաղալու մեջ անգամ ոչ մի զիջում չէր ընդունում: Տաղանդավոր էր ամեն ինչում»,- պատմում են մարդիկ, ովքեր բախտ են ունեցել շփվել նրա հետ: