![]() Ես միշտ կատակում եմ, որ Հայաստանում երեք «դժվար» պաշտոն կա՝ Հանրապետության նախագահի պաշտոնը (ամենքը կարծում են, որ հասկանում են քաղաքականությունից), ֆուտբոլի ֆեդերացիայի նախագահի պաշտոնը (բոլորին թվում է, որ հասկանում են ֆուտբոլից), կրթության և գիտության նախարարի պաշտոնը. բոլորը կարծում են, որ այս ոլորտի վերաբերյալ կարող են հեղինակավոր կարծիք հայտնել, ու այդ կարծիքը պետք է դառնա գերակա:
Այն դեպքում, երբ անգամ կրթության ոլորտի մասնագիտական շրջանակներում գրեթե չեն լինում հարցեր, որտեղ գիտակ հանրույթը գալիս է համաձայնության:
Չկան հարյուր տոկոսանոց ճշմարտություններ, անգամ լավագույն միջազգային փորձ կոչվածը միշտ չէ, որ տեղայնացման դեպքում աշխատում է նույն հաջողությամբ: Քանզի յուրաքանչյուր պետություն ինքն է հղկում իր ազգային դպրոցի դիմագիծը:
|