Սա լորձաթաղանթի ու մաշկի յուրահատուկ վարակով ախտահարմամբ ընթացող հիվանդություն է: Հպավարակիչ մոլյուսկը քրոնիկ մակաբուծային վարակ է: Հիվանդությա հետևանքով մաշկի վնասվածքների հետքերը ամիսներ են պահպանվում, իսկ երբեմն, բարդագույն դեպքերում` անգամ մի քանի տարի: Այս հիվանդությունը հատուկ է միայն մարդկանց: Վարակումը տեղի է ունենում հիվանդի ու նրա իրերի հետ շփման հետևանքով:
Մեծերը սովորաբար վարակվում են սեռական շփման ճանապարհով, սակայն ոչ սեռական օրգաններից: Դրա համար էլ սա սեռական ճանապարհով փոխանցվող հիվանդությունների շարքում չի նշվում: Սեռական շփման ժամանակ ախտահարվում են փորի ստորին հատվածը, ազդրերի ներքին մակերեսը, սեռական օրգանները:
Կենցաղային ճանապարհով վարակի կոնկրետ տեղակայման մասին ոչինչ չի պարզվել, այդ գոյացությունները կարող են լինել մաշկի տարբեր հատվածներում: Մաշկի վնասվածքները բարենպաստ պայմաններ են ստեղծում վարակի բնադրման ու տարածման համար:
Ախտանշաններն ու տարատեսակները
Ինկուբացիոն շրջանից հետո առաջանում են անցավ, կլորավուն հանգույցներ: Նոր տարրերն ի հայտ են գալիս ինքնավարակման հետևանքով: Այդ հանգույցների չափսերը տատանվում են հացահատիկից մինչև ոլոռաչափ, սակայն երբեմն հսկայական կիսաշրջանաձև, կենտրոնում փոսիկով գոյացություններ են առաջանում:
Հաճախ նման բշտեր են առաջանում փոքրիկ երեխաների դեմքին, վերջույթների վրա, իսկ մեծահասակների մոտ` փորին, սեռական օրգանների շրջանում:
Երբեմն այն ուղեկցվում է թեթևակի քորով, սակայն` անցավ: Պատահաբար այդ հանգույցները վնասվելու դեպքում ու կամ էլ սեղմելիս, թանձր սպիտակավուն զանգված է դուրս գալիս, որը լիմֆոցիտների ու եղջրացած բջիջների խառնուրդ է: Դրանում մոլյուսկանման (կակղամորթանման ) մարմնիկներ են, ինչից էլ առաջացել է անվանումը: Սովորաբար այս հիվանդությունն առանց բարդության է ընթանում, սակայն երբեմն թարախային աբսցեսներ են լինում ախտահարման գոտում:
Ախտորոշումը
Տվյալ հիվադության ախտորոշումը լուրջ դժվարություն չի ներկայացնում: Այն ամբողջությամբ հիմնվում է կլինիկական պատկերի վրա, իսկ եթե կասկած է առաջանում, ապա ախտորոշվում է հիստոլոգիական հետազոտությամբ (կակղամորթանման մարմնիկների հայտնաբերում):
Բուժումը
Եթե հետազոտությամբ հաստատվում է, որ հիվանդի մոտ կոնտագիոզ մոլյուսկ է, ապա բուժումը պարտադիր չէ: Առողջ մարդուն 6 ամիս է պետք, որ այս վարակն ինքնուրույն հաղթահարի:
Առողջացման պրոցեսի համար, կախված հիվանդության ախտանշանների արտահայտվածությունից, հիվանդության փուլից ու իմունիտետի վիճակից, մասնագետները որոշում են բուժման մեթոդը:
Գոյություն ունի տվյալ հիվանդության բուժման 4 հիմնական մեթոդ.
1.Հանգույցների ֆիզիկական ճզմում կամ էլ գդալիկով քերում
2.Այրում կամ էլ դիջերմակոագուլյացիա
3.Իմունամոդույլատորներով կամ էլ հակաբորբոքային քսուքներով մշակում
4.մեծ քանակությամբ հանգույցների առկայության դեպքում առաջարկվում է տետրացիկլինային քսուքներ կիրառել (օլիտետրին, տետրացիկլին, մետացիկլին ու քլորտետրացիկլին):
Խորհուրդ չի տրվում տվյալ հիվանդությունը բուժել տնային պայմաններում հետևյալ պատճառներով.
-այն հնարավոր է շփոթել այլ գոյացությունների հետ ու դրանով իսկ բարդացնել վիճակը
-քանի որ այս հիվանդության որոշ տեսակներ ընթանում են ՁԻԱՀ-ին զուգընթաց, ուստի անհրաժեշտ է մասնագիտական ախտորոշում ու բուժում իրականացնել
Հանգույցները հեռացվում են հեղուկ ազոտով կամ էլ չոր սառույցով:
Կանխարգելման նպատակով հարկավոր է խստիվ պահպանել բնակարանի, կացարանի ու անձնական հիգիենայի կանոններին: